محمد اسلام ارماني

پښې کۀ مې ستړې شوې جذبو منزل ته لار لږه ده 

زه چې بائېنلۍ حوصلو منزل تــــــــه لار لــــــــږه ده 

 

زړه به پخپله د شپې اوچوي سپين سبا به راشي 

اې زمـــا اوښـــــکو پــــــــښتنو منزل ته لار لږه ده 

 

د حق اذان ته اوس غــــوږ کيږدۍ همسفر ملګرو 

ستم زپلو ليونو منــــــــــزل تـــــــــــــــه لارلــــږه ده 

 

تاسو پراتۀ به ئېۍ ترڅو په خــــــــزانــــو د وطن 

اې ښامارانو غلچکو منــــــــزل ته لار لــــــــږه ده 

 

ارماني وايي دې خواږه خـــــواږه پروا نشته دې 

حساب به کيږي د ترخو منـــــــــــزل تــه لار لږه ده